Dzięcioł duży

Dzięcioł duży

Ten najliczniejszy dzięcioł w Polsce – dzięcioł duży – to ptak o charakterystycznym upierzeniu. Ubarwienie jest biało-czarne z czerwonym obszarem pod ogonem. Młode mają też czerwone czapeczki, a samce czerwoną plamkę w tylnej części głowy – nie występuje ona u samic. To gatunek występujący na terenie całego kraju i zamieszkujący różne typy lasów, zadrzewienia, parki. Swoje dziuple tworzy w zdrowych drzewach – składa w nich 5-6 jaj koloru białego, które wysiaduje ok. 13 dni. Młode opuszczają gniazdo po ponad dwudziestu dniach.

Co je dzięcioł duży?​

Jego głównym pokarmem są owady żerujące w drewnie i ich larwy, mrówki oraz gąsienice, a zimą nasiona sosnowe, które zdobywa w charakterystyczny sposób – rozkuwa szyszki, wtykając je w szczeliny pnia drzewa. Co ciekawe, robi to w stałych miejscach, które w nomenklaturze ornitologicznej nazywane są kuźniami. Prowadzi osiadły tryb życia, więc musi radzić sobie z zimowymi warunkami. Co roku para wykuwa nową dziuplę – jest za to odpowiedzialny samiec, który ogłasza swoje panowanie na danym terytorium, bębniąc silnym dziobem o drzewo i wprowadzając w wibrację suche sęki i gałęzie. W mieście możesz usłyszeć charakterystyczne bębnienie o rynny czy uliczne latarnie, a także o anteny telewizyjne.

Jak wygląda dzięcioł duży?​

Poza specyficznym, wyróżniającym go ubarwieniem, ma też inne cechy ułatwiające jego identyfikację:

• mocny dziób w kształcie dłuta,
• szeroko rozstawione palce u nóg,
• sztywne sterówki – pióra w ogonie, które ułatwiają stabilizację podczas kucia w drzewie,
• długi język – sięga on aż do czaszki i otacza mózg! Służy do wydobywania larw owadów znajdujących się pod korą drzew, a jednocześnie stanowi ochronę przed urazami mogącymi wystąpić podczas uderzania dziobem o twarde drzewo.

Posłuchaj głosu